Bazen en sessiz bahçeler, en yüksek sesle konuşur.
Arka Bahçe: çocukluğun gölgesinden bugünün hüznüne uzanan;
kayıplar, hatıralar ve kardeşlik üzerine dokunaklı öykülerden oluşuyor.
Bir zamanlar toprağında çocukluk saklıydı, dallarında gülüşler…
Şimdi ise yalnızca anılarda yaşıyor.
Bu sayfalarda, yaşamla ölümün, tesadüfle kaderin ince çizgisi var.
Orada yürüyen ayak sesleri, yarım kalmış cümleler, duyulmamış itiraflar…
Bazı hikâyeler biter, bazıları ise yazarının kalbinde yaşamaya devam eder.
Ve belki de, bu satırların arasında sizin de kendi “arka bahçenizi” bulacaksınız.
